فرق هیلینگ و اباتمنت دندان چیست؟
مقدمه
هیلینگ اباتمنت و اباتمنت دو جزء مهم در فرآیند ایمپلنت دندان هستند که در مراحل مختلف درمان به کار می‌روند. هیلینگ اباتمنت یک قطعه موقتی است که پس از کاشت فیکسچر (پایه ایمپلنت) بر روی آن قرار می‌گیرد تا به شکل‌دهی لثه و بهبودی آن کمک کند. این قطعه معمولاً از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می‌شود و باعث می‌شود که لثه اطراف ایمپلنت به شکل مناسب درآید تا شرایط لازم برای قرارگیری اباتمنت نهایی فراهم شود. هیلینگ اباتمنت در مرحله‌ی جراحی دوم ایمپلنت (پس از جوش خوردن فیکسچر با استخوان فک) روی ایمپلنت نصب شده و چند هفته در دهان باقی میماند تا لثه به درستی التیام یابد. در مقابل اباتمنت قطعه‌ای دائمی است که پس از برداشتن هیلینگ اباتمنت روی ایمپلنت قرار می‌گیرد و نقش اتصال‌دهنده‌ی ایمپلنت به روکش دندان را ایفا می‌کند. اباتمنت دارای انواع مختلفی از جمله اباتمنت‌های استاندارد و سفارشی است و باتوجه به شرایط بیمار و نوع پروتز انتخاب می‌شود. تفاوت اصلی این دو قطعه در کاربرد و مدت استفاده است، هیلینگ اباتمنت برای بهبود لثه و آماده‌سازی محل ایمپلنت استفاده می‌شود، در حالی که اباتمنت بخش نهایی ایمپلنت است که تاج یا روکش دندانی روی آن نصب می‌شود. در نتیجه هیلینگ اباتمنت موقتی و درمانی است اما اباتمنت کاربرد دائمی دارد و بخشی از ساختار نهایی ایمپلنت محسوب می‌شود.
اباتمنت دندانی چیست؟
اباتمنت دندانی قطعه‌ای است که روی ایمپلنت قرار می‌گیرد و تاج دندان را به آن متصل می‌کند. این قطعه معمولاً از تیتانیوم، زیرکونیا یا طلا ساخته شده و نقش مهمی در استحکام و عملکرد ایمپلنت دارد. اباتمنت پس از جوش خوردن پایه‌ی ایمپلنت با استخوان فک نصب می‌شود و به عنوان یک واسطه بین ایمپلنت و روکش دندان عمل می‌کند. اباتمنت‌ها در دو نوع استاندارد و سفارشی ساخته می‌شوند و انتخاب آن‌ها به موقعیت ایمپلنت و نیاز بیمار بستگی دارد. این قطعه برای داشتن لبخندی زیبا و عملکرد مناسب دندان‌های جایگزین ضروری است. اباتمنت دندانی باعث می‌شود که ایمپلنت دندان به‌طور صحیح و با ثبات عمل کند و عملکرد طبیعی دندان‌ها را در طول زندگی بازیابی نماید.
هیلینگ دندان چیست؟
هیلینگ دندان در دندانپزشکی به معنای فرآیند بهبود بافت‌های دهان پس از جراحی‌های دندانپزشکی مانند کاشت ایمپلنت، کشیدن دندان یا جراحی لثه است. زمانی که ایمپلنت دندان در استخوان فک قرار می‌گیرد، مدتی زمان نیاز است تا استخوان و لثه بهبود یابند و شرایط لازم برای ادامه درمان فراهم شود. در این مرحله قطعه‌ای به نام هیلینگ اباتمنت روی ایمپلنت قرار می‌گیرد تا به شکل‌دهی لثه و تسریع روند بهبودی کمک کند.
هیلینگ اباتمنت معمولاً از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می‌شود و مانند یک پیچ کوچک روی ایمپلنت بسته می‌شود. این قطعه به لثه اجازه می‌دهد که به درستی ترمیم شده و فضای مناسبی برای نصب اباتمنت اصلی و روکش دندان ایجاد شود. با توجه به شرایط بیمار هیلینگ اباتمنت بین چند هفته تا چند ماه در دهان باقی میماند.
پس از نصب هیلینگ اباتمنت فرد کمی احساس فشار یا ناراحتی دارد اما این علائم معمولاً موقتی هستند. رعایت بهداشت دهان و دندان، استفاده از دهان‌شویه‌های مخصوص و اجتناب از غذاهای سفت می‌تواند به تسریع بهبودی کمک کند. پس از تکمیل فرآیند هیلینگ دندانپزشک این قطعه را برداشته و اباتمنت نهایی را نصب می‌کند تا ایمپلنت برای قرارگیری روکش دندانی آماده شود.
تفاوت‌های کلیدی بین هیلینگ و اباتمنت دندان
هیلینگ اباتمنت و اباتمنت دندان دو قطعه مهم در فرآیند ایمپلنت دندان هستند که هرکدام نقش خاصی در مراحل درمان دارند. تفاوت اصلی آن‌ها در کاربرد، مدت استفاده و عملکرد آن‌ها در بهبود لثه و نصب روکش دندانی است. هیلینگ اباتمنت یک قطعه‌ی موقتی است که پس از جراحی ایمپلنت روی فیکسچر قرار می‌گیرد. وظیفه‌ی اصلی آن کمک به بهبودی لثه و شکل‌دهی آن برای قرارگیری راحت‌تر اباتمنت نهایی و روکش دندان است. این قطعه معمولاً از تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می‌شود و بین چند هفته تا چند ماه در دهان باقی میماند تا لثه کاملاً ترمیم شود. پس از پایان دوره‌ی بهبودی هیلینگ اباتمنت برداشته شده و اباتمنت اصلی جایگزین آن می‌شود.
اباتمنت دندانی یک قطعه‌ی دائمی است که پس از برداشتن هیلینگ اباتمنت روی ایمپلنت نصب می‌شود. این قطعه وظیفه‌ی اتصال ایمپلنت به تاج دندان را دارد و باعث می‌شود که روکش دندان به‌طور محکم روی ایمپلنت قرار بگیرد. اباتمنت در انواع استاندارد و سفارشی ساخته می‌شود و از جنس‌هایی مانند تیتانیوم، زیرکونیا یا طلا تولید می‌شود. در نتیجه تفاوت اصلی این دو قطعه در نقش و مدت استفاده‌ی آن‌ها است، هیلینگ اباتمنت به بهبود لثه کمک می‌کند در حالی که اباتمنت برای اتصال نهایی روکش به ایمپلنت استفاده می‌شود و بخشی از ساختار دائمی ایمپلنت است.
انواع اباتمنت های ایمپلنت
اباتمنت ها در انواع مختلفی تولید می شوند تا برای شرایط مختلف دهانی و دندانی مناسب باشند. این گونه ها شامل:
اباتمنت های آماده: این نوع اباتمنت ها به صورت پیش ساخته و در اندازه ها و شکل های مختلف تولید می شوند. آن ها معمولاً از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته شده و برای بسیاری از موارد درمانی مناسب هستند. مزیت اصلی اباتمنت های آماده، قیمت مناسب تر و در دسترس بودن سریع تر آن ها است.
اباتمنت های سفارشی: این نوع اباتمنت ها بر اساس قالب گیری دقیق از دهان بیمار و با استفاده از فناوری CAD/CAM طراحی و ساخته می شوند. اباتمنت های سفارشی به دلیل تطابق کامل با آناتومی دهان بیمار، نتیجه زیبایی شناختی بهتری ارائه می دهند و برای موارد پیچیده درمانی مناسب تر هستند.
انواع مختلف اباتمنت ها بر اساس کاربرد و طراحی
- اباتمنت های سمان شونده: این نوع اباتمنت ها با استفاده از سیمان دندانی به ایمپلنت متصل می شوند.
- اباتمنت های پیچ شونده: این نوع اباتمنت ها با استفاده از پیچ به ایمپلنت متصل می گردند.
- اباتمنت های UCLA: این نوع اباتمنت ها دارای طراحی خاصی هستند که به آن ها اجازه می دهد تا به چندین ایمپلنت متصل شوند.
- اباتمنت های موقتی: این نوع اباتمنت ها به صورت موقت استفاده می گردند و پس از مدتی با اباتمنت دائمی جایگزین می شوند.
هیلینگ ایمپلنت درد دارد
قرار دادن هیلینگ ایمپلنت یکی از مراحل اصلی در فرایند کاشت ایمپلنت است. بسیاری از افراد نگران این هستند که این مرحله با درد همراه باشد. در این بخش، به بررسی این موضوع می پردازیم که آیا قرار دادن هیلینگ ایمپلنت دردناک است یا خیر.
درد ناشی از جراحی اولیه
بزرگترین درد در فرایند کاشت بهترین ایمپلنت، مربوط به جراحی اولیه و قرار دادن ایمپلنت در استخوان فک است. در این مرحله، از بی حسی موضعی یا عمومی استفاده می شود تا بیمار دردی احساس نکند. پس از جراحی اولیه، ممکن است چند روز درد خفیف تا متوسط در ناحیه جراحی احساس شود که با مصرف مسکن های تجویزی توسط پزشک قابل کنترل است.
قرار دادن هیلینگ ایمپلنت
پس از بهبودی اولیه لثه ها، نوبت به قرار دادن هیلینگ ایمپلنت می رسد. این مرحله معمولاً به صورت سرپایی و در مطب دندانپزشک انجام می گردد. قبل از انجام این کار، دندانپزشک ناحیه مورد نظر را بی حس می کند تا بیمار دردی احساس نکند. بنابراین، خود عمل قرار دادن هیلینگ قدیمی ترین ایمپلنت ایرانی معمولاً بدون درد است.
درد پس از قرار دادن هیلینگ
پس از قرار دادن هیلینگ، ممکن است بیمار مقداری ناراحتی یا حساسیت در ناحیه جراحی احساس کند. این ناراحتی معمولاً خفیف و موقتی بوده و با مصرف مسکن های ساده قابل کنترل خواهد بود. همچنین، ممکن است کمی تورم در ناحیه وجود داشته باشد که با استفاده از کمپرس سرد قابل کاهش است.
به طور کلی، قرار دادن هیلینگ ایمپلنت معمولاً با درد همراه نیست و در صورت وجود هرگونه درد، این درد خفیف و موقتی است و با روش های ساده قابل کنترل است. ایمپلنت دندانی کیمیا کاشت، نماد کیفیت و اعتماد در صنعت ایمپلنت ایران است. با تولید ایمپلنت و محصولات متنوع و پاسخگویی به نیازهای مختلف دندانپزشکان و بیماران، کیمیا کاشت اطبا به یکی از برترین تولیدکنندگان فیکسچر ایرانی و ایمپلنت در کشورمان تبدیل شده است. با انتخاب این محصولات ، از مزایای ایمپلنت ایرانی، پشتیبانی فنی قوی و مشاوره تخصصی بهره مند شوید و اطمینان حاصل کنید که بهترین تصمیم را برای سلامتی دهان و دندان خود اتخاذ کرده اید.
وظایف اباتمنت و هیلینگ در ایمپلنت دندان
در فرآیند ایمپلنت دندان هیلینگ اباتمنت و اباتمنت دو قطعه‌ی مهم هستند که در مراحل مختلف درمان نقش دارند. هر یک از این قطعات وظایف خاصی بر عهده دارند که به بهبود لثه و تکمیل ایمپلنت کمک می‌کند. این وظایف شامل:
وظایف هیلینگ اباتمنت:
هیلینگ اباتمنت یک قطعه‌ی موقتی است که پس از جراحی کاشت ایمپلنت روی فیکسچر قرار می‌گیرد. مهم‌ترین وظیفه‌ی آن کمک به ترمیم لثه و شکل‌دهی مناسب آن است تا فضا برای قرارگیری اباتمنت نهایی و روکش دندان آماده شود. این قطعه از جنس تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته شده و باعث می‌شود که لثه در اطراف ایمپلنت به‌طور طبیعی ترمیم شود. همچنین از ورود باکتری‌ها و آلودگی‌ها به داخل ایمپلنت جلوگیری کرده و روند بهبودی را تسریع می‌کند.
وظایف اباتمنت:
اباتمنت یک قطعه‌ی دائمی است که پس از برداشتن هیلینگ اباتمنت روی ایمپلنت نصب می‌شود. وظیفه‌ی اصلی آن اتصال ایمپلنت به تاج دندان است. این قطعه به‌گونه‌ای طراحی شده که روکش دندان را به‌طور محکم و پایدار روی ایمپلنت نگه دارد. هیلینگ اباتمنت وظیفه‌ی آماده‌سازی لثه و محافظت از ایمپلنت را دارد در حالی که اباتمنت نقش اتصال نهایی ایمپلنت به روکش دندان را ایفا می‌کند و بخشی از ساختار دائمی ایمپلنت محسوب می‌شود.
جنس هیلینگ و اباتمنت از چیست؟
هیلینگ اباتمنت و اباتمنت دندان از مواد زیست‌سازگار ساخته می‌شوند تا با بدن انسان سازگار باشند و باعث تحریک یا واکنش‌های آلرژیک نشوند. این مواد معمولاً مقاومت بالا، دوام طولانی و سازگاری با بافت‌های دهان دارند.
جنس هیلینگ اباتمنت
هیلینگ اباتمنت معمولاً از دو ماده اصلی ساخته می‌شود:
تیتانیوم: رایج‌ترین جنس برای هیلینگ اباتمنت به دلیل مقاومت بالا، عدم واکنش آلرژیک و زیست‌سازگاری عالی با لثه و استخوان فک.
زیرکونیا: برای افرادی که به فلز حساسیت دارند یا به دنبال گزینه‌ای زیباتر هستند زیرکونیا انتخابی ایده‌آل است زیرا رنگی شبیه به دندان طبیعی دارد و از نظر زیبایی برتری دارد.
جنس اباتمنت دندانی
اباتمنت‌ها نیز از مواد مقاوم و بادوام ساخته می‌شوند از جمله:
تیتانیوم: رایج‌ترین جنس اباتمنت به دلیل استحکام بالا، دوام طولانی‌مدت و توانایی جوش خوردن عالی با ایمپلنت.
زیرکونیا: انتخابی مناسب برای دندان‌های جلویی، زیرا رنگ سفید آن طبیعی‌تر به نظر می‌رسد.
طلا: کمتر استفاده می‌شود اما در برخی موارد به دلیل مقاومت بالا و خاصیت ضد باکتریایی انتخاب می‌شود.
در نهایت تیتانیوم و زیرکونیا پرکاربردترین مواد برای ساخت هیلینگ اباتمنت و اباتمنت هستند زیرا هم از نظر استحکام و هم از نظر سازگاری زیستی بهترین عملکرد را دارند.
افتادن هیلینگ ایمپلنت
افتادن هیلینگ ایمپلنت یکی از مشکلاتی است که ممکن است بعد از جراحی ایمپلنت ارزان دندان رخ دهد. این اتفاق می تواند نگرانی هایی را برای بیمار ایجاد کند. چندین عامل می توانند باعث افتادن هیلینگ ایمپلنت شوند. این عوامل عبارتند از:
- جراحی نامناسب: اگر جراحی ایمپلنت به درستی انجام نشود، ممکن است استخوان به اندازه کافی به هیلینگ نچسبد و در نتیجه هیلینگ شل شود و بیفتد.
- عفونت: عفونت در اطراف ایمپلنت می تواند باعث التهاب لثه و شل شدن هیلینگ شود.
- فشار بیش از حد: وارد کردن فشار بیش از حد به ناحیه ایمپلنت، مانند جویدن غذاهای سفت، می تواند باعث شل شدن و افتادن هیلینگ شود.
- مشکلات مربوط به استخوان فک: مشکلات مربوط به استخوان فک مانند تراکم کم استخوان، می تواند باعث عدم ثبات ایمپلنت KME و هیلینگ شود.
عواقب افتادن هیلینگ ایمپلنت
افتادن هیلینگ ایمپلنت می تواند عواقب مختلفی داشته باشد. این عواقب عبارتند از:
- عفونت: افتادن هیلینگ می تواند خطر عفونت در اطراف ایمپلنت با کیفیت را افزایش دهد.
- نیاز به جراحی مجدد: در برخی موارد، ممکن است برای ترمیم آسیب و قرار دادن مجدد هیلینگ، نیاز به جراحی مجدد باشد.
اگر هیلینگ شما افتاد، باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک پس از بررسی وضعیت، بهترین روش درمانی را برای شما انتخاب خواهد کرد. در برخی موارد، ممکن است نیاز به جراحی مجدد و قرار دادن هیلینگ جدید باشد. حال که دیگر متوجه فرق هیلینگ و اباتمنت شده اید، با آگاهی بیشتری به سراغ ایمپلنت ایرانی با مجوز می روید.
نکات مهم در مورد اباتمنت و هیلینگ
اباتمنت و هیلینگ اباتمنت دو قطعه مهم در فرآیند ایمپلنت دندان هستند که وظایف خاص خود را دارند. هیلینگ اباتمنت یک قطعه موقتی است که به طور موقت بر روی ایمپلنت قرار می‌گیرد تا به شکل‌دهی لثه و بهبودی بافت‌های اطراف ایمپلنت کمک کند. این قطعه معمولاً از تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می‌شود و نقش آن در این مرحله از درمان، محافظت از ایمپلنت و جلوگیری از عفونت‌ها است. هیلینگ اباتمنت معمولاً بین چند هفته تا چند ماه در دهان بیمار باقی میماند تا لثه به درستی ترمیم شود.
از سوی دیگر اباتمنت دندان یک قطعه دائمی است که پس از بهبودی لثه‌ها و آماده شدن ایمپلنت روی پایه ایمپلنت نصب می‌شود. اباتمنت به عنوان رابط بین ایمپلنت و تاج دندان عمل می‌کند و به‌طور معمول از تیتانیوم، زیرکونیا یا طلا ساخته می‌شود. این قطعه باید دارای مقاومت بالایی باشد تا فشارهای ناشی از جویدن و استفاده روزمره را تحمل کند. هیلینگ اباتمنت و اباتمنت دندان هر دو نقش مهمی در موفقیت ایمپلنت دارند اما مدت استفاده، جنس و کاربرد آن‌ها کاملاً متفاوت است.
ایمپلنت بدون هیلینگ
ایمپلنت دندان یکی از روش‌های مدرن و موثر برای جایگزینی دندان‌های از دست رفته است که به طور معمول شامل استفاده از قطعات مختلفی مانند ایمپلنت، اباتمنت و هیلینگ اباتمنت می‌شود. اما در برخی موارد ایمپلنت بدون هیلینگ اباتمنت انجام می‌شود. این روش معمولاً در شرایط خاص یا در صورتی که پزشک تشخیص دهد که نیازی به استفاده از هیلینگ اباتمنت نیست مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در این روش بدون نیاز به هیلینگ اباتمنت، ایمپلنت مستقیماً بر روی فیکسچر (پایه ایمپلنت) قرار می‌گیرد و بعد از اینکه پایه ایمپلنت در استخوان فک جوش خورد، اباتمنت اصلی به ایمپلنت وصل می‌شود. این رویکرد می‌تواند برای بیمارانی که از قبل وضعیت لثه‌ی خوبی دارند و نیازی به شکل‌دهی مجدد لثه ندارند مناسب باشد.
مزیت این روش این است که زمان درمان کوتاه‌تر می‌شود زیرا نیازی به مرحله اضافی برای نصب هیلینگ اباتمنت نیست. در این حالت روند بهبودی سریع‌تر و دوره‌ی درمانی کوتاه‌تر می‌شود به‌خصوص در بیمارانی که از نظر فیزیکی وضعیت خوبی دارند و لثه‌های آن‌ها به خوبی به ایمپلنت پاسخ می‌دهند.
البته باید توجه داشت که در این روش پزشک باید اطمینان حاصل کند که لثه و بافت‌های اطراف ایمپلنت به‌طور کامل بهبود یافته‌اند و هیچگونه مشکلی در روند بهبودی وجود ندارد. در غیر این صورت استفاده از هیلینگ اباتمنت ممکن است لازم باشد. در نتیجه ایمپلنت بدون هیلینگ بیشتر به شرایط خاص و تشخیص دندانپزشک بستگی دارد.
نحوه بستن هیلینگ ایمپلنت
بستن هیلینگ ایمپلنت یکی از مراحل مهم در فرآیند درمان ایمپلنت دندان است که برای شکل‌دهی به لثه و آماده‌سازی آن برای نصب اباتمنت نهایی انجام می‌شود. این مرحله معمولاً پس از قرار دادن پایه ایمپلنت در استخوان فک و زمانی که پایه به‌طور کامل با استخوان جوش خورده است انجام می‌شود. هدف اصلی از بستن هیلینگ کمک به بهبود و شکل‌دهی لثه به گونه‌ای است که فضای مناسب برای قرارگیری اباتمنت و تاج دندان فراهم شود. در ابتدا دندانپزشک محل ایمپلنت را بررسی می‌کند و از جوش خوردن پایه به استخوان اطمینان حاصل می‌کند. سپس هیلینگ اباتمنت که معمولاً از تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می‌شود روی ایمپلنت قرار می‌گیرد. این قطعه موقتی مانند یک پیچ کوچک نصب می‌شود و در طول دوره بهبودی به شکل‌دهی لثه کمک می‌کند. هیلینگ معمولاً در فاز اول درمان یعنی پس از جراحی قرار داده می‌شود و برای مدت زمانی بین چند هفته تا چند ماه در دهان باقی میماند.
در این مرحله مهم است که هیلینگ اباتمنت به درستی و محکم نصب شود. دندانپزشک باید با دقت این قطعه را به ایمپلنت وصل کند تا هیچگونه شلی نداشته باشد زیرا شل بودن هیلینگ می‌تواند روند بهبودی را مختل کرده و باعث عفونت یا مشکلات دیگر شود. این قطعه باعث جلوگیری از ورود آلودگی‌ها به محل ایمپلنت و همچنین از فشارهای غیرضروری به آن محافظت می‌کند. پس از گذشت دوره بهبودی و شکل‌گیری لثه هیلینگ اباتمنت برداشته شده و اباتمنت نهایی بر روی ایمپلنت نصب می‌شود تا فضای مناسب برای قرارگیری تاج دندان فراهم گردد.
هیلینگ ایمپلنت درد دارد
هیلینگ ایمپلنت به مرحله‌ای گفته می‌شود که پس از قرار دادن پایه ایمپلنت در فک دندانپزشک هیلینگ اباتمنت را برای کمک به شکل‌دهی لثه نصب می‌کند. در این مرحله بسیاری از بیماران ممکن است نگرانی‌هایی درباره درد و ناراحتی داشته باشند اما باید گفت که درد ناشی از هیلینگ ایمپلنت معمولاً جزئی است. در بیشتر موارد درد پس از نصب هیلینگ مشابه دردهایی است که پس از جراحی ایمپلنت احساس می‌شود. این درد در چند ساعت اول شدید است اما معمولاً با مصرف مسکن‌های توصیه شده توسط دندانپزشک به راحتی کنترل می‌شود. پس از گذشت چند روز درد به تدریج کاهش می‌یابد و در بیشتر موارد پس از یک هفته به طور کامل از بین می‌رود.
علائم شایع دیگر شامل تورم، التهاب و حساسیت لثه است که به مرور زمان و با بهبودی لثه‌ها کاهش می‌یابد. در برخی موارد اگر فرد به دستورالعمل‌های بهداشتی عمل کند و از مصرف غذاهای سخت یا داغ خودداری نماید روند بهبودی سریع‌تر خواهد بود. هیلینگ ایمپلنت درد زیادی ندارد و بیشتر ناراحتی‌ها موقتی هستند. اگر درد شدید یا طولانی‌مدت بود باید با دندانپزشک خود مشورت کنید.
قیمت هیلینگ ایمپلنت
قیمت هیلینگ ایمپلنت یک عدد ثابت و مشخص نیست و به عوامل مختلفی بستگی دارد. این عوامل که می توانند بر هزینه نهایی شما تاثیرگذار باشند عبارتند از:
- نوع هیلینگ: هیلینگ ها در انواع مختلفی تولید می شوند و هر کدام کیفیت و قیمت متفاوتی دارند.
- جنس هیلینگ: جنس هیلینگ نیز در قیمت آن موثر است. هیلینگ های ساخته شده از مواد با کیفیت تر معمولاً قیمت بالاتری دارند.
- برند هیلینگ: برند تولیدکننده هیلینگ نیز بر قیمت آن تاثیرگذار است. برندهای معروف و شناخته شده معمولاً قیمت بالاتری دارند.
- کلینیک دندانپزشکی: هزینه های کلینیک‌های دندانپزشکی متفاوت است. برخی کلینیک ها هزینه های بیشتری را برای خدمات خود در نظر می گیرند.
- شهر و منطقه: هزینه های زندگی در شهرهای مختلف متفاوت است و این موضوع بر قیمت خدمات دندانپزشکی نیز تاثیرگذار است.
- دندانپزشک: دستمزد دندانپزشکان متفاوت است و این امر بر هزینه نهایی درمان تاثیر می گذارد.
معمولاً هزینه هیلینگ ایمپلنت به همراه سایر هزینه های مربوط به ایمپلنت در ابتدای درمان یا به صورت اقساط پرداخت می شود. بهتر است قبل از شروع درمان، با دندانپزشک خود در مورد هزینه ها و روش های پرداخت مشورت کنید. هر چند دانستن قیمت ایمپلنت دندانی کیمیا کاشت به شما کمک می کند تا بودجه خود را برنامه ریزی کنید و بهترین گزینه را انتخاب نمایید. با این حال، به یاد داشته باشید که قیمت تنها عامل مهم در انتخاب هیلینگ نیست. کیفیت و دوام هیلینگ نیز بسیار مهم هستند. با دانستن فرق هیلینگ و اباتمنت خاطری آسوده از مراقبت این دو قطعه خواهید داشت.
سوالات متداول
1. تفاوت اصلی بین هیلینگ و اباتمنت چیست؟
هیلینگ، یک قطعه موقتی است که پس از کاشت ایمپلنت روی آن قرار می گیرد. هدف از هیلینگ، محافظت از ایمپلنت و ایجاد شرایط مناسب برای بهبود لثه و استخوان اطراف آن است و اباتمنت، یک قطعه دائمی است که پس از بهبود کامل لثه و استخوان، جایگزین هیلینگ می شود. اباتمنت به عنوان پایه برای اتصال روکش دندان به ایمپلنت عمل می کند.
2. چرا به هیلینگ اباتمنت نیاز داریم؟
هیلینگ اباتمنت نقش مهمی در موفقیت درمان ایمپلنت دارد. این قطعه به محافظت از ایمپلنت در برابر آسیب، ایجاد یک شکل مناسب برای لثه، تسهیل فرایند بهبود استخوان و آماده سازی ایمپلنت برای اتصال روکش دندان کمک می کند.
3. چه مدت باید هیلینگ اباتمنت را در دهان نگه داشت؟
مدت زمان نگه داشتن هیلینگ اباتمنت به عوامل مختلفی از جمله: نوع ایمپلنت، شرایط بیمار و نظر دندانپزشک بستگی دارد.
4. آیا امکان دارد که از هیلینگ اباتمنت استفاده نشود؟
در برخی موارد، ممکن است دندانپزشک به جای استفاده از هیلینگ اباتمنت، بلافاصله پس از کاشت ایمپلنت، اباتمنت را قرار دهد. این روش به روش یک مرحله ای معروف است. اما در بیشتر موارد، از روش دو مرحله ای استفاده می شود که در آن ابتدا هیلینگ و سپس اباتمنت قرار می گیرد.
5. آیا هیلینگ اباتمنت دردناک است؟
قرار دادن هیلینگ اباتمنت معمولاً با بی حسی موضعی انجام می شود و بیمار دردی احساس نخواهد کرد. ممکن است پس از جراحی، کمی ناراحتی و تورم در ناحیه درمان وجود داشته باشد که با مصرف داروهای مسکن قابل کنترل است.
